బెలూన్లు

ప్రియ స్నానం చేసి బయటికొస్తుంటే ఐదేళ్ల కొడుకు సుమంత్ ఎదురయ్యాడు. ఇంట్లో వాడొక్కడే ఉన్నాడు కదా అని ప్రియ వంటికి టవల్ మాత్రమే చుట్టుకుని బాత్ రూం లో నుండి వస్తుంది. టవల్ సరిగా చుట్టుకోకపోవటంతో ఆమె భారీ స్థనాలు బయటికి కనిపిస్తున్నాయి. సుమంత్ దృష్టి వాటి మీద పడింది. వాడికి క్యూరియాసిటీ ఎక్కువ. ఆమె సళ్లకేసి చూపించి వెంటనే ఆడిగాడు, ‘మమ్మీ ఏంటవి?’ అంటూ.

ప్రియకి ఏం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు. ‘డాడీ ఆఫీసునుండొచ్చాక ఆయన్నడుగు కన్నా’ అని చెప్పి బెడ్ రూం లోకి వెళ్లింది బట్టలు కట్టుకోటానికి. సాయంత్రం రమేష్ ఇంటికొచ్చేసరికి వాడు ఈ సంగతి మర్చిపోతాడులే అనుకుందామె.

అయితే సుమంత్ ఆ విషయం మర్చిపోలేదు. రమేష్ ఇంటికి వచ్చీ రాగానే ఎదురెళ్లి ‘డాడీ, మమ్మీకి ముందుపక్క రెండు పెద్దగా ఉండి ఊగుతున్నాయి. ఏంటవి?’ అనడిగాడు.

‘అవి బెలూన్లురా’ అన్నాడు రమేష్ తెలివిగా ఆలోచించి.

‘ఎందుకవి?’ అన్నాడు సుమంత్ విడవకుండా.

‘మమ్మీ దేవుడిదగ్గరికెళ్లటానికి’ అన్నాడు రమేష్ మరింత తెలివిగా.

‘వాటితో ఎలా వెళుతుంది?’ అన్నాడు సుమంత్ మళ్లీ.

‘వాటిలో గాలి ఊదితే అవి ఉబ్బుతాయి. అప్పుడు మమ్మీ గాల్లో తేలుతూ దేవుడిదగ్గరికి వెళుతుంది’ అన్నాడు రమేష్ ఇంకా తెలివిగా.

‘ఓహో’ అని ఏదో అర్ధమయినట్లు తలూపాడు సుమంత్.

రెండ్రోజుల తర్వాత మధ్యాహ్నం పూట రమేష్ ఆఫీస్ లో ఉన్నప్పుడు ఫోనొచ్చింది. సుమంత్ చేస్తున్నాడు ఇంట్లోనుండి. వాడి గొంతు ఆదుర్దాగా ఉంది. రొప్పుతూ చెబుతున్నాడు, ‘డాడీ, డాడీ, మమ్మీ దేవుడి దగ్గరికెళ్లిపోతుంది’.

రమేష్ కి ఆందోళన కలిగింది. ‘ఏమిటి?’ అన్నాడు కంగారుగా.

అవతల్నుండి సుమంత్ మళ్లీ చెప్పాడు, ‘నిజం డాడీ. మరేమో సురేష్ బాబాయి ఇందాకట్నుంచీ మమ్మీ మీద పడుకుని ఊగుతూ ఆమె బెలూన్లు బ్లో చేస్తున్నాడు. మమ్మీ ఏమో ‘గాడ్. అయాం కమింగ్, అయాం కమింగ్’ అంటూ పెద్దగా ఏడుస్తుంది’.